2cv.nl : BUMP 2004

bump2004 telegram nr 9

Châlons-en-Champagne, Donderdag 29 Juli 2004

toch nog een extra update van onderweg <stop>
we zijn een beetje verdrietig <stop>
het is nog 180 km naar parijs <stop>
we gaan het op zeker halen <stop>
maar daarmee komt onze reis ook tot een einde <stop>
toch is dit een avontuur dat niemand ons ooit meer kan afnemen <stop>
wij hebben het gedaan; peking parijs 2004 <stop>
vanavond nog een glaasje wijn op de goede afloop <stop>
iedereen die ons geholpen heeft bedankt <stop>

Erik, Rob, Erik en Martijn <stop>

Inderdaad zijn we op zondag om 08.00 uur gestaan. Lekker een schnitzel als ontbijt en daarna de auto´s inladen. Vandaag willen we in ieder geval de Russische grens bereiken want ons visum verloopt uiterlijk morgen. Het is een beetje wisselvallig weer en we krijgen een paar heftige buien op ons dak.
Helaas blijken ook de landkaarten op de motorkappen niet bestand tegen deze hoeveelheid water. De stukken Azië en Europa belanden tussen de ruitenwissers. Met behulp van veel duck-tape (?!) kunnen we met moeite de kaart op Roosje redden. Helaas is de kaart op BEEBE compleet weggespoeld (snik).

Het is lekker rustig op de weg en kunnen goed doorrijden. Totdat er een paar geuniformde vrienden in de bosjes met een laser-gun aan het spelen zijn. Met Martijn en Rob als coureurs reden we 97 op een weg waar we 60 mochten. Tsja, soms mis je wel eens een bordje bebouwde kom. We mogen meelopen naar de politie auto. Onze laser-gun agent vertelt zijn chef hoe hard wij wel niet reden en dat we een roze rijbewijs hebben. De chef legt uit dat we veeeel te hard reden en dat dat niet goed was. We geven nu met z’n vieren een cursus onnozel kijken en onze cursisten lijken dit goed te ondergaan.
Dan komt er vanaf de achterbank (achter de geblindeerde ramen) de chef van de chef te voorschijn. Oeps, deze is wat strenger. Hij probeert ons de woorden; dorf, straf, money, en gold te leren. Wij begrijpen werkelijk niet waar hij het over heeft. Totdat hij een helder moment krijgt en een biljet van 20 euro tevoorschijn tovert. Dat wordt dus onze boete. Twintig euri lichter mogen we verder rijden.

In ongeveer zes uren leggen we de 360 km naar de grens af. De eerste pascontrole is 20 km voor de grens. Dan komen we in een rij van 25 auto’s voor de grens. De meeste mensen hangen en liggen in hun auto, dit gaat wel even duren. Hebben wij tijd om de dagboeken weer even bij te werken.
Na bijna drie uur staan wij vooraan de rij en begint het hele circus.

Na een pascontrole mogen we naar de douane die onze bagage checkt. Met veel moeite typt de man onze Nederlandse namen en adressen. In het volgende hok controleren ze onze visa en de overnachtingen in de hotels. Alle hotels hebben ons bij de douane moeten aanmelden en hebben een bonnetje van het hotel bij ons visum gestopt. Ze vinden het vreemd dat we een fiks aantal overnachtingen niet geregistreerd zijn. Goed onnozel voor je uit blijven staren. Er wordt wat gebeld en overlegd gepleegd in een ander kantoor en dan mogen we ook deze post passeren.
Na drieëneenhalf uur zijn we Rusland uit. Tien minuten later zijn we in de Europese Unie, welkom in Estland. Er is twijfel over het plan om naar Tallin (hoofdstad van Estland) te rijden om daar een vriend van Martijn te bezoeken. De meningen blijven verdeeld maar uiteindelijk gaan we niet naar Tallin maar rijden we naar Letland richting Riga (ook de hoofdstad). We eten wat in een klein restaurantje langs de weg en hebben een gesprek op niveau met een dronken bejaarde Let.

Sinds we de Baltische Staten ingereden zijn, is het landschap en met name de inrichting ervan enorm veranderd. Dit is echt Europees en pas nu ´voelen´ we wat we in Rusland gemist hebben. Zo wie zo is de weg en het asfalt hier stukken beter, maar het verschil zit ´m ook in de kleine dingen. Er zijn nette parkeerplaatsen bij een restaurant, het gras is gemaaid, er zijn bloemperkjes aangelegd, huizen zijn netjes geverfd en ga zo maar door. We hebben de Baltische Staten omgedoopt tot Hans-en-Grietje-land.
Na het gezellige eten rijden we nog een stukje en slaan ons bivak op, op een parkeerplaats naast de snelweg.

Citroën dealer in Letland

De volgende dag ontbijten we met koffie, zoete croissants en een cake en gaan daarna richting Warschau. Voorbij Riga hebben we wat moeite met de route en als we de weg vragen bij de Citroën dealer, komen we er achter dat de kaart (die we van de Fransozen in Krasnovarsk hebben gehad) al 11 jaar oud is. Met een paar kopieën van een nieuwe kaart komen we bij de grens van Letland en Litouwen. Ook deze overgang verliep erg soepel en we kunnen snel door richting Polen. Na een paar uur staan we alweer bij de grens van Polen. Tot onze teleurstelling worden we in Polen niet eens meer gecontroleerd !! Wat is dit nu ? Helaas wordt er vrij veel aan de weg gewerkt (EU-financiering) en onze gemiddelde snelheid keldert.

Toch komen we aan het begin van de avond aan in Warschau. Hier ontmoeten we Mark van Vliet en zijn vriendin Agnieszka. We lopen een rondje in het oude centrum en eten een typische Poolse maaltijd op een terras op een groot plein. De stad is in de oorlog voor 90% plat gebombardeerd en een paar jaar na de oorlog volgens de oude tekeningen opnieuw opgebouwd. Wij zijn trots op de Polen, het straalt iets heel gezelligs uit. Na het eten gaan we terug naar de auto en rijden we nog een klein uurtje tot we buiten de stad zijn.

In Warschau ontmoeten we Mark en Agnieszka

Het is vandaag dinsdag en we hebben een voorspoedige reis naar Opole in Zuid Polen. Hier heeft onze sponsor Holland Contracting haar Poolse hoofdkantoor. In het begin van de middag komen we aan en maken we kennis met de mensen van H.C. We maken wat foto’s en geven een radio interview voor Radio Opole. Buiten de stad is er een gezellig familiehotel voor ons gereserveerd. We frissen ons wat op en dineren die avond met de marketingman van HC (Ryszard) en zijn vriend Jasec die voor het Poolse ANP werkt. Hij zal morgen de persconferentie voorzitten en ook vertalen. Om de avond af te sluiten, drinken we deze avond wederom een paar Poolse biertjes op een gezellig terras in Opole. We kletsen met Ryszard en Jasec over hun leven in Polen, Polen, de Europeesche Unie, wereldpolitiek en nog veel meer.

In Opole bij het Poolse hoofdkantoor van Holland Contracting

Die nacht en vroege ochtend typen we nog wat voor de website hetgeen we op kantoor bij HC naar Marcel voor 2cv.nl mailen. Om tien uur zijn we bij Hotel Mercure voor onze persconferentie. De auto’s voor de deur en wij achter een lange tafel in een zaaltje. Schrijvende pers, radioverslaggevers en twee filmploegen. We staan versteld van deze aandacht, maar genieten er wel van !
Na drie kwartier vragen beantwoorden gaan we buiten foto’s maken. Voor de filmploegen moeten we verderop in de stad bij een rivier zelfs nog extra opnamen maken. Een filmploeg wil zelfs stukjes van onze video’s hebben. Omdat dit nogal wat tijd in beslag neemt, worden we door de producent uitgenodigd voor een lunch. Uiteindelijk verlaten we pas om 16.00 uur Opole !

Heel toevallig gaat de kortste weg naar Parijs via Praag en daar waren we nog nooit geweest. Grensovergangen zijn nu gewoon saai en om acht uur parkeren we in Praag. We bezichtigen het oude centrum en eten iets bij een Imitatie Italiaan. Anders dan Warschau maar ook Praag is een zeer fraaie stad, zeker iets om terug te komen. Ook hier verlaten we ’s avonds laat nog de stad en slapen op het parkeerterrein van een bouwmarkt.

Donderdag bijtijds uit ons bed en volgas richting Parijs. Op het stuk bij de Tsjechische – Duitse grens na is alles vierbaans snelweg. Wauw, dit is saai rijden. De vrachtwagens rijden 100 km/h en personenwagens knallen ons voorbij. Het is wel lekker weer en we rijden het record aantal kilometers op 1 dag van onze reis. Op 170 km van Parijs slapen we op een echte camping en drinken wat rode wijn.

We denken de laatste 170 km op vrijdag even te doen maar zijn vergeten dat er hier ook files zijn. Toevallig gaan er die vrijdag nog een paar miljoen Fransen op vakantie.
Enfin, na tweeën ontmoeten we pa en ma Van der Voort en Van der Goes op een terras in Noord Parijs. Die zijn errug blij om ons te zien (en wij om hun te zien).
In de namiddag zoeken we de camping in de buurt van St Germain en ontmoeten daar onze vriendjes en vriendinnetjes. Wat een opkomst en wat gezellig dat iedereen naar Parijs gekomen is !
Na een pizza gaan we terug Parijs in, om mee te doen met de Friday Night Skate. Tot aan de pauze skaten we met een groep van duizenden skaters door Parijs, kikke! Met de trein terug naar de camping.

Zaterdag 31 juli, er zijn die nacht en ochtend nog meer vriendjes en vriendinnetjes gekomen.
Met de hele club gaan we onze reis afsluiten bij de Eifeltoren. De groep met de trein en wij met BEEBE en Roosje. Op een plein voor de Eifeltoren maken we heel veel foto’s en houden we een picknick. We hebben het echt gehaald, Peking Parijs ! Als we ’s avonds terug zijn op de camping, houden we een grote BBQ. Helaas moeten we om negen uur afscheid nemen van Martijn, hij moet nog een week parapenten met zijn collega’s (wat een zwaar leven).

Zondag om 10 uur rijden we met de WC-club (westlandsche citroen club) terug naar Nederland.
Op de rand van het Westland worden we opgewacht door de Wateringse Brandweer. Met vier hele oude brandweerwagens voorop en Ille op het dak van BEEBE rijden we een oorverdovend rondje door Wateringen. We zijn weer thuis.
We drinken een biertje in de Molenbar en sluiten in stijl af met een chinese afhaalmaaltijd aan de Heulweg.

en tot zo ver ons dagboek.

binnenkort nog een nabeschouwing van ons alle vier, meer foto’s, bedankjes en nog wat praktische info over onze reis op de website.

Voor ons was BUMP2004 een mega ervaring waar we nog jaren over kunnen dromen !

Erik, Rob, Ille en Martijn.

bump2004 telegram nr 9

Châlons-en-Champagne, Thursday 29 Juli 2004

yet another update on the road <stop>
we are a bit sad <stop>
it is only 180 km to Paris <stop>
for sure we are going to make it <stop>
but while reaching paris, our journey is going to end <stop>
but this is an adventure no-one can take from us <stop>
we did it beijing - paris 2004 <stop>
tonight we drink some wine to celebrate <stop>
we want to thank everybody who helped us <stop>

Erik, Rob, Erik en Martijn <stop>

Bump2004 wordt mede mogelijk gemaakt door:

Holland Contracting	: Het detacheren van productiekrachten op een legale en maatschappelijk  verantwoorde wijze.
Franse Slag.nl	: evenementen organisatie SKICK
Mol ingenieursbureau	: Allround milieukundig adviesbureau
2CV partners	: Specialist in 2cv onderhoud en restauratie
Nederpel K & V	: verwarmingstechniek - uitvindersbureau
Cascade bv	: Specialist in tuinplanten; buitenvarens siergrassen agapanthus en aardbeien  op pot
Michel and Ellis	: in een Volkswagen transporter naar China
WC Club	: Westlandse Citroën Club

Terug naar de Bump2004 index.