Raid Laponie 2004

Noordkaap per 2cv

Vandaag zou dan de grote dag zijn. Nou mensen, dat hebben we geweten. In de ochtend speelden de zenuwen ons al aardig parten. De weersomstandigheden waren vrij slecht. De vraag was dus of de Noordkaap wel konden bereiken. De groep werd in tweeen gedeeld vanwege de slechte omstandigheden. Gelukkig hadden we sneeuwkettingen bij ons en zaten we in de eerste groep (16 km door de bergen). Na ons opgesteld te hebben voor de slagboom was het wachten op onze vrienden van de sneeuwschuivers om de weg vrij te maken. De tocht kon dus beginnen (in konvooi). We waren nog maar net weg en er stak een flinke sneeuwstorm de kop op. Gelukkig waren we net op weg, want de andere groep kreeg te horen dat er voor hen vandaag geen poging meer in zat....

De tocht naar boven ging naar omstandigheden goed. Af en toe was het zicht erg slecht (er zijn dan ook weer wat ongelukken gebeurd), maar eenmaal boven gekomen was het allemaal fantastisch. Echter was het maken van goede foto's door de sneeuwstorm wel een probleem geworden (sorry pensioenzeker.nl). Je kon alleen maar met je rug in de wind staan om niet ter plekke gesneeuwstraald te worden. Maar de fles champagne is soldaat!! Wow, wat was dat een ervaring, niet op papier te beschrijven.

Toen de weg terug, ga maar zitten want hier komt toch een verhaal....

We hebben tijdens de rit altijd geleerd niet te mogen stoppen tijdens een sneeuwstorm omdat je niet zichtbaar bent voor andere (ondanks de vele verlichting). Toch dwongen de omstandigheden een ander team te stoppen omdat ze niet meer verder durfden. Het gevolg was dat de groep in tweeen was gebroken. Wij zaten helaas in de achterste groep, zonder sneeuwschuiver voor ons... Het team wat was gestopt kon niet meer weg vanwege de ladingen sneeuw die ontstaan waren tijdens het stilstaan. Het duurde 5 minuten en Martijn en ik maakten nog grapjes over de documentaires die gebaseerd waren op waar gebeurde verhalen... Uiteindelijk stonden we een half uur stil en konden we niets zien. Tussen ons en de auto voor ons zat een meter, maar die konden we vanuit de auto niet zien!!! We zaten dus echt niet meer op ons gemak in de auto. Er kwam een tweede sneeuwschuiver bij om ons van de berg te halen. Omdat de auto's zo dicht op elkaar stonden (rijden op andermans verlichting omdat de weg niet meer zichtbaar was) moesten de auto's met de hand opzij worden getrokken om de sneeuwschuiver er langs te laten komen. Ondanks de goede bedoelingen gingen de (inmiddels scheldende) marshalls, ze waren bang dat we niet voor het donker van de berg af zouden zijn, van de sneeuwschuivers toch iets anders om met de bumpers en spatborden dan wij gewend waren.

Uiteindelijk is met veel duw en trekwerk de eerste wagen weer los gekomen en konden we al spinnend onze weg vervolgen. Echt extreem, geen andere woorden voor te vinden. We waren wel erg blij toen we weer veilig beneden waren (ik heb wel wat sigaretjes gerookt toen we weer in het hotel waren).

Maar het belangrijkste doel is dus bereikt: DE NOORDKAAP!

De situatie is nu echter zo dat het eiland waar we op zitten geheel is afgesloten van de buitenwereld. Echt geen geintje.. Door het noodweer (sneeuwstormen) zijn alle wegen naar het vaste land, en in het noorden van Noorwegen afgesloten. We zijn dus afhankelijk van het tijdstip dat de wegen weer worden schoongeveegd en worden vrijgegeven. We zitten nu een pilsje te drinken in de hoop dat we morgen of anders overmorgen verder kunnen rijden naar Finland.

Vandaag was dus een fantastische dag met alle lapse elementen in zich. We zijn dan ook erg moe en gaan zo lekker slapen. Tot het volgende reisverslag!

Persoonlijke noten, wie de schoen past...

- Whiskey smaakt Joost wel;
- Met twee accu's start een eend best lekker bij -20;
- Bedankt voor het meeleven met de keelontsteking;
- Leuk zo'n plastic instructievel bij de sneeuwkettingen.

P.s. Mijn keelpijn (Tinus);

Na de afgelopen dagen moeilijk te hebben gegeten, gepraat en soms geademd is er nu met de laatste behandeling en met de medicatie veel verbetering opgetreden. Het is nog niet weg, maar er is zeker verbetering en de lol is terug!

Sponsors

Uiteraard is het bij een tocht als deze goed om sponsors te hebben welke de financiële consequenties lager houden. Als concrete sponsors hebben we tot nu toe:

Chateau Deux Chevaux	: schokdempers, caterisolatie, diversen
Pensioenzeker	: algemene sponsoring
LetterOp	: belettering
Le Garage van der Velde Wassenaar	: winterbanden
Autobedrijf DEE	: accu, elektronische pomp en ondersteuning
Seawind Ferry's	: een gereduceerd tarief naar Finland
123-ignition	: elektrische ontsteking
Dick en Wilma evenementen	: velgen en 2cv specifieke technische ondersteuning
CitroExpert	: Tijdschrift voor Citroen-rijdend Nederland

Deze zouden we dan ook hartelijk willen bedanken!

Mailen

Op deze website zult je voorafgaand aan en gedurende de Raid Laponie een verslag vinden van de voorbereidingen en de avonturen welke wij allemaal mee zullen maken.
Wij hopen dat dit het nodige leesplezier op zal leveren, met het verschil dat het bij u achter de computer waarschijnlijk zo'n 40 graden warmer zal zijn.

Team 28,
Martijn van Eck & Joost Braun

Verder naar 12de reisdag of naar de index.

Officiële Raid Laponie Site
The Daily Duck: Raid Laponie 2004