V8-Eend: van nul tot 100 kilometer in vier seconden

V8-Eend: van nul tot 100 kilometer in vier seconden (door Bram Pols)

VOORBURG
Verbaasde blikken van heren die dachten redelijk vlot gemotoriseerd te zijn, ziet ze uitsluitend in de spiegel. Logisch ook. Voor het stoplicht sta je niet dagelijks naast een 2CV met een neus uit 1956, die binnen vier seconden naar de 100 km/u snelt. De Eend van de Voorburgse lerares Josien Meeuwisse (41) heeft er geen moeite mee.

Onder het klassieke grilletje ligt een zwaar V8-blok, dat 300 pk aan de straatstenen kwijt wil. Van buiten valt er nauwelijks iets opmerkelijks te zien. Behalve dan twee – voor eendenbegrippen – veel te fors uitgevallen achterbanden en een tankdop die op een ongebruikelijk hoge plek zit, maar er gaat dan ook een aardige plons in.

Josien Meeuwisse: 'Als je er een beetje op let is een benzineverbruik van 1 op 4 haalbaar.' (foto Frank Jansen)

Josien heeft de auto sinds mei en kreeg – wonderlijk genoeg – pas twee bekeuringen. Ze kocht 'm van vriend Marco Klaassen, 2CV-specialist in Berkel en Rodenrijs, een bedrijf waarvan ze haar vorige 'tamme' eenden steeds heeft betrokken. Klaassen bouwde het karretje op een speciaal geconstrueerd chassis.

Het project nam al met al een jaar of drie. Uitgangspunt was een Oldsmobile V8-blok, dat niet zomaar op de plaats van een eendmotortje kan liggen. De 5,7 liter metende krachtbron diende – anders dan bij een een gewone 2CV – bovendien de achterwielen aan te drijven. Daarvoor werd een Amerikaanse Ford-achteras gebruikt, zij het flink ingekort, omdat anders de wielen niet meer binnen de kappen zouden passen.

Binnen is goed te zien dat het gebruikelijke interieur niet gehandhaafd kon blijven door de maat van de motor en de automatische drietrapsbak. Het orginele schutbord en de binnenschermen zijn verplaatst, zodat de bestuurster wonderlijk ver naar achteren zit in haar racekuip met zespunts rally-gordels. Daarachter ligt de accu en de tank met een inhoud van veertig liter, die vaker dan wenselijk moet worden bijgevuld. Josien: "Als je er een beetje op let is een benzineverbruik van 1 op 4 haalbaar."

De prettig verende eigenschappen van de Eend zijn niet meer. Bij het oorspronkelijke ontwerp was er de eis dat een boer op een hobbelige landweg zijn eieren heel moest kunnen houden, maar dat maken de van een Jaguar geleende McPherson-veerpoten in Josiens auto onmogelijk. Dashboard en overheadconsole, waar ook de richtingaanwijzer zit, bieden een spervuur van meters en klokken; de oer-Eend bood een minimum aan informatie. Ook de indrukwekkende rolkooi, die de instap enigszins bemoeilijkt, wijst op serieus te nemen rij-eigenschappen. Het geluid is al even indrukwekkend. Als Josien na een griezelige sprint het gas loslaat, knalt, rochelt en boert de uitlaat dat het een aard heeft.

Wat ze ervoor heeft betaald wil Josien Meewisse niet zeggen, maar gemeten aan het aantal arbeidsuren moet het een vriendenprijsje zijn geweest.