![[Copyrights & Disclaimer]](http://www.2cv.nl/plaatjes/oog.gif){kind=small}
2cv.nl : BUMP 2004
bump2004 telegram nr 5Krasnojarsk, Maandag 12 juli 2004
Ulaan Baator was top, alleen was een inbraak een dipje <stop>
Erik, Rob, Erik en Martijn <stop>
Reisverslag 12 juli 2004
Het is onderhand vrijdag. We zijn al weer bijna 2 weken met vakantie. De tijd vliegt echt. We gaan vanmorgen met Jimme de auto´s repareren. Erik en Ille gaan met Jimme mee naar een garage. Daar laten we beide uitlaten lassen, de wielen richten en kopen we een nieuwe claxon voor Roosje. Tussen de middag gaan we weer eten bij de Chinees bij ons in het gebouw. We zijn hier onderhand vaste klant. Het restaurant ziet er sjofel uit, maar eten is erg goed en spot goedkoop. We eten met z’n vijven super goed voor ongeveer 8 euries!
Aan het einde van de middag zijn we uitgenodigd voor een “Expat party” op de Britse ambassade.
 Na afloop brengen Erik en Ille de auto’s naar huis. We parkeren bij Nassan omdat het in de stad te druk en onrustig is in verband met demonstraties voor de aanstaande verkiezingen. We gaan eten in een soort indianententen restaurant. Het ziet er allemaal erg mooi uit, maar wij vinden het eigenlijk te duur voor in mongolië, dus nemen alleen een klein hapje. Op de weg terug naar het appartement scoren we nog een biertje. Als we bij Nassan aankomen willen we de auto’s voor de deur zetten. Roosje start echter niet. De motorklep is losgetrokken en de accuklem is eraf gehaald. We denken aan vandalisme. We sluiten de boel weer aan, parkeren de auto’s, zetten het geheel op alarm en gaan slapen.
De volgende morgen worden we al vroeg wakker gebeld door de vrouw van Nassan. Er is iets mis met de auto’s. We springen direct uit bed en gaan kijken wat er aan de hand is. Rob en Ille gaan materialen halen om de ruit te repareren. Het blijkt dat de goudzoeker van de vorige avond bij ons in de flat woont. Hij biedt aan om samen wat spullen te gaan halen. We mogen meerijden in zijn jeep met chauffeur! We gaan proberen de ruit met siliconen kit er weer in te zetten. We komen aan op een markt van 100 families. Er zijn heel veel kleine winkeltjes, waar ze allemaal dezelfde artikelen verkopen. We kopen er een kitspuit en gaan huiswaarts. In de tussentijd gaan Erik en Martijn de zaken met de politie regelen. Martijn haalt Ogge op bij Dave’s Place. Eenmaal bij Nassan gaat Ogge de discussie met hem aan. Ze gaat bellen met zijn toestel. Na een aantal keer herhalen krijgt ze de politie te pakken. Ze sturen iemand langs. Na circa een uurtje wachten komt er een jonge agent aanlopen. Hij kijkt even naar de auto’s, babbelt met Ogge en schiet vervolgens in de lach over ons idiote plan om met 2 Eenden zo’n lange rit te gaan maken. Hierna zegt hij dat we eigenlijk niet aan de spullen hadden mogen zitten. We hebben nu alle vingerafdrukken verprutst en dit maakt het opsporen van de daders een stuk lastiger. Omdat dit buiten zijn autoriteit valt, belt hij versterking.
We wachten weer een uur. Er komt een leger jeep het terrein op rijden met drie agenten er in. Deze zijn hoger van rang en beginnen allerlei vragen te stellen aan Ogge. Zij heeft ondertussen de lijst met gestolen artikelen vertaald naar het Mongools. Ze geeft de lijst aan de agent en legt uit waarom we hier zijn.
Het politiebureau is niet groot en zeer armoedig. Er zijn geen computers en de inspecteur heeft een kantoortje met een gaar bureau en een gebroken stoel. We moeten zelfs bedelen om briefpapier met het politie logo er op. Hierop schrijft hij de verklaring en zet er een paar mooie stempels op. ’s Middags hebben we nog wat tijd over en besluiten om naar het “Museum of National History of Mongolia” te gaan. Daar nemen we afscheid van Ogge. We bedanken haar voor de bewezen diensten en geven een zooitje dollars. In het museum vinden we veel over de historie van mongolië tot aan het heden. Het is een erg oude cultuur en ze hebben een rijke geschiedenis. We hebben aan het einde van de middag met Jimme afgesproken bij Dave. We drinken daar een biertje en kletsen wat met een aantal Britse militairen. Jimme vraagt of we zin hebben om de volgende dag te gaan BBQ-en in het natuurpark Terelj, 30 km van Ulaan Baatar. We spreken af dat we hem de volgende dag er over bellen. Hierna gaan we op advies van Ogge eten bij een Koreaan. Het eten is er best lekker, alleen een beetje heet. Daarna drinken we nog een biertje op een terras en gaan we tukken. Het is zondag en Erik is jarig. We geven hem de Donald Ducks die we een paar dagen eerder hebben gekocht. We maken een plan voor de dag. We gaan cultureel doen, en niet BBQ-en. Er is in Ulaan Baator een aantal mooie tempels die we willen zien. Tevens is er ’s avonds een opera die de moeite waard is. We bellen Jimme af en gaan op pad.
De tempels zijn erg mooi en oud, maar nog wel in gebruik. Als eerste gaan we naar de Gandan tempel, midden in de stad. Het hoogte punt is een boeddha van 23 meter hoog! Erg indrukwekkend. Vervolgens komen we nog heel veel boeddha’s tegen en wordt het wat meer van het zelfde. Na de middag bezoeken we het winterpaleis van de Ondor Geegen (de hoogste geestelijk leider van mongolië, die direct onder de Dalai Lama van Tibet valt). Ook dit is weer erg mooi, alleen is alles in een vervallen staat.
 We gaan met de bus terug de stad in en kopen kaartjes bij de opera. Het is in een enorm sierlijk gebouw en de dans en muziek zijn erg mooi. We verstaan er alleen niets van want alles is in het Mongools. Na afloop gaan we langs bij de Department Store. We kopen een hele berg souvenirs, waaronder jassen en petten van traditionele Mongoolse stijl. Omdat het Erik´s verjaardag is, mag hij kiezen waar we eten. We gaan naar een Chinees. Geen TL-verlichting, maar wel lekker eten. Na afloop nemen we nog een biertje bij Dave en nemen we afscheid. We beloven nog een paar klompen te sturen.
Het is maandag morgen. Tijd om te vertrekken uit Ulaan Baator. We moeten immers nog een stukje rijden naar Parijs. We halen de auto’s op bij de parkeergarage. Aldaar maken we een slot op de motorkap, zodat we nog beter beveiligd zijn. We doen nog wat inkopen en zijn klaar voor vertrek.
We rijden richting Darkhan. De 2e stad van mongolië. De weg is prima en daarom schiet het allemaal goed op. We willen nog het oudste klooster van mongolië bezoeken.
 De volgende morgen rijden we naar het klooster. Het is er zeer indrukwekkend. Het is al meer dan 250 jaar oud en is nog steeds in gebruik. De monniken hebben helaas geen geld voor onderhoud daarom is het wel een beetje vervallen. Na een paar honderd boeddha’s gaan we weer op pad. We willen vandaag namelijk graag de grens met Rusland bereiken. Aan het einde van de dag zijn we erg dichtbij de grens. We zijn nu meer dan een week in mongolië en hebben nog steeds niet in een ger (Mongools rijtjeshuis / tent van koeienhuiden) geslapen. We zoeken dus een kampement op en parkeren er naast. We krijgen direct contact en ouwehoeren de hele avond vol. We krijgen als toetje overheerlijke Mongoolse Wodka, die smaakt naar geitenkaas. De volgende dag is het bij de grens allemaal behoorlijk spannend. In de Lonely Planet staat namelijk dat de grens is gesloten voor toeristen (dit stukje hadden we nog niet eerder gelezen). Mongools grondgebied verlaten we redelijk makkelijk (in circa 2 uur). We worden helaas keihard terug gestuurd door de Russische militairen. We zijn gestrand in niemandsland en kunnen nergens meer heen. We gaan maar wachten, want niemand spreekt Engels en we weten niet waar we aan toe zijn. Na een paar uur wachten en het einde van de lunchpauze, mogen we plotseling naar voren en komen we wel de grens over!?! We begrijpen er niets van, maar rijden door. De Russen inspecteren onze auto’s en documenten zeer grondig, maar alles is in orde. We krijgen per persoon circa 30 stempels en mogen verder. De wegen in Rusland zijn best goed en we maken behoorlijk voortgang. ’s Avonds komen we aan in de eerste grote stad: Ulan Ude. We boeken hier een hotel en slapen een keertje zonder stof en muggen, heerlijk!
De volgende dag feliciteren we Rob met z’n verjaardag. Ontbijten in het hotel, een beetje shoppen en geld wisselen. Dan vertrekken we met de bestemming Baikal meer. Dit is het grootste en diepste zoetwater meer ter wereld, zelfs groter dan de Wollebrand. We rijden al snel een groot gebergte in. Het weer is hier mega slecht en we zitten in hevige regenbuien en zien geen hand voor ogen. We kunnen dus ook niet echt genieten van de omgeving. Later klaart het iets op en komen we in een plaatsje met een klein strand.
Niet ver van onze kampplaats verkopen de Russen vissen uit het meer. Hier halen we ons avond eten. Het smaakt prima. We nemen en paar biertjes en krijgen bezoek van een paar Russische haven arbeiders. Volgens ons zijn ze behoorlijk dronken. Ze zien er erg nors uit, maar blijken heel vriendelijk te zijn.
 De volgende morgen staan we vroeg op. We gaan veel kilometers maken. We kopen eerst nog wat vissen bij Julia (op het marktje) en gaan op pad. Dit keer schiet het allemaal weer niet op. De weg wordt steeds slechter. Op de Russische snelweg halen we nog maar een gemiddelde van 40kmh. De weg zit vol met gaten. Sterker nog. Er ligt af en toe weg tussen de gaten. We gaan heel langzaam om het materiaal heel te houden. Het is echt mega stoffig. Het ziet er erg surrealistisch uit dat maakt het wel stoer. Het lijkt net of we aan Parijs – Dakar meedoen. We passeren Irkutsk en rijden door richting Krasnojarsk en kamperen naast de snelweg. Wederom zijn we weer erg in trek bij de vrouwtjes(muggen). We hebben vanaf Beijing ondertussen 3500 km gereden. Dit lijkt veel, maar we zijn ook al 2 en een halve week op pad. Het moet eigenlijk allemaal wat sneller. De volgende dag gaan we weer vol goede moed (en muggenbeten) op pad. Krasnojarsk is nog 600 km en we kunnen het misschien wel halen. Onderweg komen we helaas weer veel slechte wegen tegen. Tegen de avond moeten we nog circa 120 km rijden als we in de plaats Kansk komen. Hier werken onze mobieltjes weer. We gaan even bellen en sms-en. We eten ook gelijk wat en gaan weer verder.
Even laten als we staan te tanken, worden we in het Engels aangesproken door twee Fransozen. We bieden aan om ze naar de luchthaven van Krasnojarsk te brengen. We beloven tevens wat resterende zaken terug te geven als we in Parijs aankomen (daar wonen ze). We drinken samen nog wat en ze vertellen over hun reis. Ze zijn in Rusland aangekomen via Europa, Turkije, Iran, Turkmenistan en Kazachstan. Echt een wereld avontuur. Helaas komt het abrupt tot een einde. We realiseren ons dat we dit ook kunnen overkomen, en helpen hun uit de penarie.
De volgende morgen schiet we wel goed op. De wegen zijn veel beter. We zijn rond het middag uur op de luchthaven. We gooien onze nieuwe vrienden af en gaan de stad in.
 De Russen zijn tot zover echt mega aardige mensen. Ze hebben vaak een norse uitstraling en schrikken daarom het eerste contact af. Als je echter met ze aan de praat raakt, blijkt dat ze vaak hele leuke mensen zijn. Nu zitten we weer wat te tikken in het hotel met nieuwe CD’s in de flaptop. Die hebben we in de stad opgepikt voor een spotprijsje van 70 roebel per stuk (minder dan 2 euries!!!). De mzzl, Rob, Erik, Ille en Martijn.
Wist u dat: Verder naar telegram 6
bump2004 telegram nr 5Krasnojarsk, Mondag 12 juli 2004
Ulaan Baator was great, although we have been robbed <stop>
Erik, Rob, Erik en Martijn <stop>
Travel update 12 juli 2004 It is Friday. We are almost 2 weeks away. The time really flies. This morning we will fix the exhaust pipes of our cars. Jimme knows a garage and takes Erik and Ille there. We also balance our wheels and buy a new horn for Roosje because it fell of in the desert. Meanwhile Rob and Martijn write about the travel stories and do some shopping. We also buy some presents for Erik’s birthday: Mongolian Donald Duck’s at the Department Store (a shop formally owned by the government). At the end of the afternoon we have a meeting at the British ambassy. Jimme has arranged that we are on the guest list. We are allowed to park in front of the ambassy and attract a lot of attention. On the party we meet many interesting people. At the and we even make a picture with the ambassador.
Afterwards we bring the cars to our guesthouse and have dinner at a nice Indian place. On the way back to our room we have some beers at a nice pub. We park the cars in front of our apartment. Roosje does not start because the battery is disconnected. We connect it and go to sleep. The following morning we are waked by the telephone. There is something wrong with our cars. We have been robbed! The side windows are cut loose in several things are stolen: amongst our skates, rechargers, bags, a camera and some other stuff. Nassan does not help us with the police (who don’t speak English nor Dutch). Therefore we call Ogge. She comes immediately. Rob and Ille go for tools and material to repair the window. In the meantime Erik, Martijn and Ogge settle things with the police. At the police station we make a file, get some nice stamps and signatures and leave. We have lost some stuff, but nothing really important, except for our recharger of the video camera. We buy a new one at the Department Store and say goodbye to Ogge.
In the afternoon we visit the “Museum of National History” and go to Dave’s place afterwards to have a beer and a chat with Jimme. We have supper at a very nice Korean restaurant and drink some beers at a place with Barbie furniture. Sunday is Erik’s birthday. We give him the Mongolian Donald Duck’s. We visit the Gandan temple in the middle of the city in the morning and the winter place in the afternoon. Both are very beautiful but after a whole day we can not see the difference between one Buddha and another. We our cultural tour with a visit to the opera. The dancing and vocals are very impressive although we don’t understand a thing. We have dinner in a Chinese restaurant and go to Dave to say goodbye and go to sleep afterwards.
It is already Monday when we leave Ulaan Baator. We make an additional safety lock on the engine hood and load our stuff in the cars. We lunch with Jimme at our favourite Chinese, say goodbye and leave. We head for Darkhan. On the road we want to visit another Monastery, the oldest one in Mongolia. The road is very heavy and we don’t make it before the evening. We make camp at a very nice spot. As soon as we get out of the cars, we are attacked like hell by the mosquito’s. We built our tent for the first time and sleep well.
Next day we drive the last 35 km to the Monastery. It is more than 250 years old an still in use. It looks impressive but not in good condition. We continue after getting dizzy by all the buddha’s. We drive to the border. Just before the last town we make camp close to some gers (Mongolian houses). We chat the entire evening with the Mongolian people and drink their local Mongolian Wodka (with goat cheese taste).
Next day we pass the border with Russia. In Mongolia everything goes well. Once we get to the Russian border we are refused by the military. We need to wait several hours before we are allowed to pass through. Several post had to be passed any many documents to be stamped, but we can enter Russia !! That same afternoon/ evening we reached Ulan Ude. We checked in in a very nice hotel and have dinner as well. First night in Russia !
Next day we sing Happy Birthday for Rob. After breakfast we do some shopping and change money. We go back on the road to the Baikal Lake. Some light rain and very cloudy gives us a gray look on the Baikel. We park our cars in a small village at the Baikal, drink some beers and vodka for Rob’s birthday and go to sleep. Next morning after breakfast we buy some Baikal-fish and continue for Irkutsk. Good roads and kilometres pass by. We pass Irkutsk and head towards Kransojarsk. Somewhere in the woods we stop to camp. Dozens of mosquito’s try to spoil our evening. Quickly inside the cars to sleep
The next day we are disappointed by the Russian roads. Many gravel and no asphalt and a lot of dust. Some times we spot a French camper and late in the evening we meet the guys. Their truck is definitely broken and and hour before they decided to leave their car and to fly back to France…… We try to support to sleep next to them and offer them a hitch to Krasnojarsk airport. We share beers and vodka. Next morning we received some supplies from the French and bring them to the airport. We go to Krasnojarsk city and book a hotel at a big square. Warm showers !! We wander around in the town and drink some beer and talk with locals. In the evening we start working for an update for the website.
CU
Did you know that:
Go to telegram 6
Bump2004 wordt mede mogelijk gemaakt door:
Terug naar de Bump2004 index. |