2nd Raid Mosquito

11 - 22 July 2002, Suomi, Finland

Reisnotities en Route informatie (deel 2)

Woensdag 10 Juli Turku (FIN), Helsinki, Espoo

'S Morgens vroeg komt de boot in Turku aan. Ondanks dat Turku een plaats is die zeker het bezoeken waard ontbreekt ons helaas de tijd. Turku de oudste plaats van Finland en de vroegere hoofdstad heeft veel historie te bieden. Er is keuze uit de meer dan 50 musea (meer dan in Helsinki), informatie hierover is te vinden op www.turku.fi internet. In Turku regelen we eerst de terugtocht bij de balie van de Viking Line Terminal om daarna richting Helsinki de E18 te nemen.

Daar aangekomen dwalen we wat door het centrum van Helsinki. Bezoeken wat mooie plaatsen en gebouwen. Daarna rijden we terug naar Espoo, een plaats net ten oosten van Helsinki. Daar hebben we met een mede raid mosquito deelnemer de afspraak gemaakt om er de woensdag nacht bij hem door te brengen. Na enig zoeken zien we waar we moeten zijn. In de tuin staan een HY en een 2CV geparkeerd. Nadat we onze 2CV erbij gezet hebben krijgen we een gastvrij onthaal bij “Pubbe”. Bij praten onder het genot van een koel biertje in de Finse zon. Met Pubbe spreken we af boodschappen te doen voor het avondeten en daarna nog wat door te kletsen over het leven in Finland.

Donderdag 11 Juli Helsinki – Jänökota (near Asikkala), 140 km

Na een echt bed, een uitgebreid ontbijt rijden we vandaag naar het “meetingpoint”. Eerst nemen we de rondweg 3 bij Helsinki, dan nemen we de afslag naar Lahti weg 140 en rijden ruim 100km verder richting het noorden. Op de afgesproken plaats ontmoeten we Jukka en Heikki die ons het laatste stuk zullen gidsen naar het zomer verblijf van Blåfield family in the middle of nowwere van Jänökota” bij Asikkala. Goed dat we dit laatste stuk een gids hebben. We maken nl. voor het eerst kennis met het fenomeen “dirt roads”. Wat dit is leg ik straks uit. Later verandert de weg in een soort karrenspoor. Dit hadden we moeilijk alleen gevonden. Aan het einde van het pad komen we op een parkeerplaats. Duidelijk dit is de verzamelplaats van een Citro rit. Diverse Akadyanes, 2CV's, Dyanes, een HY en twee Ami's. Het landgoed is een betere benaming voor het zomerverblijf. Ook hier hebben we weer een echt bed tot onze beschikking en worden de uurtjes slaap tekort weggewerkt. Maar voordat het zover is maken we eerst kennis met de andere deelnemers van de Raid. Er komt een reporter van de plaatselijke krant langs voor een artikel over de Raid Mosquito.

Het laatste stukje naar het landgoed Blåfield family, een paradijs in een stukje ongerept Finland, bestaat uit een hoofdverblijf, een gastenverblijf met keuken en slaapkamers, een gebouw met sauna douche en nog een extra kamer, een aanlegsteiger en een groot helder meer.

Na het interview en wat foto's voor de krant is er een gezamenlijke uitgebreide openlucht maaltijd die op de vuurplaats en bbq bereid is. Er is zelfgemaakt bier en wij doneren 3 liter Franse wijn die we van huis meegenomen hebben. Daarna is de sauna heet en kan er gezwommen worden wat heerlijk afkoelt en wat weer de nodige energie voor de avond levert.

De organisatie schreef:
The cottage is not close to any shops so reserve food and drink for yourself. The camping here is included in the participation fee which will be collected in the evening. The cottage is by a beautiful lake (Päijänne) so swimming and sauna is available. We can also make a campfire (if there is no forest fire alert). A small welcome party and a drivers' meeting will be arranged.

Vrijdag 12 Juli Asikkala –Varkaus – Vehmersalmi (Ritoniemi), 310 km

's Morgens is er geen vroege start, nadat we onze slaapplaats opgeruimd hebben is er tijd genoeg om te ontbijten, nog te zwemmen, te kletsen en de auto te pakken. We hebben gisteren een Raid Mosquito pakket gekregen met stikkers, info materiaal, sponsor artikelen waaronder een anti muskieten middeltje en een jerry-can voor spare benzine in het Noorden. Uit je bed een sprong in het meer is trouwens een mooie manier om wakker te worden. Om ongeveer 12.00 uur vertrekt er een optocht vanaf het landgoed over dezelfde dirt-roads. De Finnen zelf noemen dit ook wel museum-roads. Deze stammen uit de begintijd van het Finse wegennet en nadien is er weinig onderhoud aan gepleegd. Alleen op de meer gedetailleerde kaarten staan ze aan gegeven. Ze zijn het best te vergelijken met een half verhard pad, soms met kuilen en gaten. Er staan zelden tot geen verkeersborden, dus ook geen waarschuwingsborden. Niet voor scherpe bochten maar ook niet voor hoogte verschillen. Soms zie je de weg op nog geen 25 meter ineens 6 meter stijl in de diepte verdwijnen om vervolgens weer op gelijk niveau te komen. Het effect van de G krachten wat anders alleen in een beetje 8-baan te ervaren is wordt ervaren alleen dan zonder de loopings! Vaak is het prettig als er kort ervoor een regenbuitje gevallen is om stofvorming tegen te gaan. Ook met dak en ramen dicht dringt het zand tot in de auto door. Na een dag dirt-roads wordt deze ballast tot achter in de auto gevonden. In Varkaus bezoeken we het Museum voor mechanische muziek. Dit museum wordt gerunt door een Fins / Duits echtpaar. Onze gids, vanouds een Duitser, lijdt ons op humoristische rond langs soms unieke muziekinstrumenten. Het museum, 9 Euro pp, is een bezoek zeker waard. Hierna rijden we naar de camping in Vehmersalmi, Ritoniemi waar de Kuopio 2CV Club hun “Kuopijjon Kujjeilut” meeting organiseren. Bij de camping ligt in een mooie omgeving aan een groot meer en heeft natuurlijk een sauna. Dit keer is het een echte "smoke sauna". De werking is als volgt. Ruim voor het tijdstip van gebruik wordt er een houtvuur in de sauna opgestookt wat de stenen bij de vuurplaats verhit. De rook van dit vuur verlaat de sauna ruimte door wat kleine openingen. Door de rookontwikkeling aan de buitenkant lijkt het in eerste instantie wel of de hele sauna in brand staat. Nadat het vuur uitgebrand is zijn de stenen heet, de openingen (houten schuifjes boven in de sauna ruimte) worden deels gesloten en de sauna is klaar voor gebruik. De binnenkant van deze sauna ziet zwart van de verbrandingsrook en ruikt daar ook naar. Toch is dit zeker niet te vergelijken met de geur van een uitgebrande woning! Omdat de hele saunaruimte van hout gemaakt is zijn er weinig echt oude sauna's van dit type bewaard gebleven, met een ongelukje wil de hele sauna nog wel eens afbranden. Tijdens het gebruik wordt er zo nu en dan water op de hete stenen gegooid en ontstaat er stoom, de ventilatie wordt geregeld met de houten schuifjes. Door afwisselend in de sauna ruimte te verblijven en in het meer te zwemmen en te douchen geniet je van dit Finse sauna fenomeen..

Zaterdag 13 Juli Vehmersalmi

Na het ontbijt om 0900 uur heeft de Kuopio 2CV Club een 2CV-rally in de omgeving uitgezet. Gelukkig zijn er instructies in het Engels. Op een of andere manier krijgen de Finnen het voor elkaar om in hun geschreven tekst een zodanige combinatie van klinkers en medeklinkers te vormen dat het en niet uit te spreken is maar zeker ook geen herkenning oproept met wat voor andere taal dan ook. De instructies bestaan uit een kaart en een transparant met daarop de route die gereden moet worden. Door het transparant op de juiste manier op de kaart te plaatsen wordt de te rijden route duidelijk. Tijdens de rit moeten bordjes met letters genoteerd worden en zijn er onderweg opdrachten te doen. Het eerste deel van de route is te doen maar op een gegeven moment moeten we toch de pijp aan maarten geven. De opdrachten op papier maakt Marina nog af waarna we het geheel inleveren op de camping. Omdat we hierdoor wat vroeger terug zijn ga ik Marina wat "rijlessen" op de camping geven. De koppeling oplaten komen in combinatie met gas geven. Tijdens hij achterut rijden komt onze eend hardhandig met een afgezaagde boomstronk in aanraking wat een omgebogen achterbumper oplevert. Met wat trek en buigwerk zit later alles weer redelijk normaal. 's Avonds tijdens de prijsuitreiking blijkt dat we de voorlaatste plaats hebben waarop de poedelprijs valt. De redenatie hierachter is dat het makkelijker is om laatste te worden (niets doen) dan voorlaatste. We "winnen" dus deze voorlaatste prijs en als het beste (enigste) Hollands Team krijgen we een lokale specialiteit Kalakukko genoemd gemaakt van vis en een limited numbered edition 45 tpm single van Rättäririiviöt uitgegeven als official tunes of the jubilee meeting van 2CV friends in Finland 1993. (A real 2CV collectors Item). Thuis zal ik op zoek moeten naar een (ouderwetse?) platenspeler. Ook in de loterij die daarna gehouden wordt hebben we nog geluk. Daarna wordt het tijd voor alweer een sauna. 's Avonds wordt de Kalakukko op de vuurplaats warm gemaakt en daarna "meester".

Zondag 14 Juli Vehmersalmi – Valamo – Kitee – Petkeljärvi 270 km

Vandaag zullen we vol programma hebben en zullen de nodige kilometers af leggen. We breken op, voordat we vertrekken neem ik nog even een duik in het meer om wat af te koelen. We rijden langs een sluis waar het hoogte verschil zo groot is dat er 4 keer geschut wordt. Het schutten van schepen wekt mijn nieuwsgierigheid omdat het hier een serieel proces is, daarom volg ik het om te zien hoe de "spelregels" zijn met 4 sluisruimtes achter elkaar. De spelregels bij 1 sluisruimte heb ik in Nederland wel gezien en is vrij simpel. Bij 4 ruimtes gebeurt het dat er gelijktijdig boten stroomopwaarts en stroomafwaarts geschut worden in verschillende de sluiscompartimenten.

In Valamo bezoeken we het enigste orthodox klooster in Finland. De huisregels zijn dat zowel schouders als knieën, van zowel mannelijke als vrouwelijke bezoekers hier bedekt moeten zijn. Omdat het vandaag lekker weer is en vele van ons in de korte broek lopen worden er lange zwarte schorten uitgereikt. Even lijkt onze groep op een stoet monniken. Ik vraag me af waarom een meisje met zo'n kort T shirt waarbij de navel bloot blijft hiermee gewoon kan doorlopen, Misschien zijn knieën en schouders voor de bewoners van het klooster meer aanstoot gevend (lees opwindend) dan een blote navel. Omdat het tegen lunch tijd loopt maken we ook gebruik van het middagmaal. Het gaat om een lopend buffet en het is goed dat we van onze Finse mede raidgenoten even uitleg krijgen wat er allemaal op de tafel staat. Soms lijkt de saus voor op het vlees of de vis erg veel op het dessert zoals yoghurt of kwark.

In Kitee wordt een museum bezocht waar de historie van het destilleren van drank getoond wordt. Na nog een lange rit, soms maar een paar honderd meter van de Russische grens verwijderd rijden we naar Petkeljärvi. Langs oorlogsmonumenten uit de Fins – Russische oorlog en soms zien we een stelsel van loopgraven met ondergrondse bunkers. De camping ligt in Petkeljärven kansallispuisto (Petkeljärvi Nature Park). We overnachten op een grote open plek waar we de auto's in een grote cirkel parkeren. Dit is de eerste keer dat ik kennis maak met het fenomeen muskieten, ze bestaan dus echt en ze doen waar ze voor gemaakt zijn. Nadat ik 's avonds in de auto ga slapen, en er zeker van ben dat er geen in de auto zit, word ik om 03.00 uur wakker van het hoge gezoem. Het lijkt wel of die beestjes een 2 tact motortje hebben zoveel toeren maken ze. In de bagage zoek ik naar een middeltje om ze kwijt te raken. Nadat ik me er van verwittigd heb dat het niet schadelijk is voor mezelf spuit ik het rijkelijk door de auto. Dit heeft helaas niet het gewenste resultaat, het lijkt erop of dat alle muskieten die al gegeten hebben in no time het luchtruim kiezen. 's Morgens vroeg toch maar eens informeren bij de andere die ook in de auto slapen. De oplossing blijkt dus heel simpel; met schilders plakband plak je alle naden rond de achterklep af, de ventilatieklep als deze niet goed sluit, het voor raam en alle andere gaatjes worden zo dicht geplakt. Aangezien Marina in haar tent geen muskieten bezoek heeft gehad en wij een tweede tent bij ons hadden heb ik vanaf deze dag het auto in de slapen opgegeven.

Maandag 15 Juli Petkeljärvi – Tuupovaara – Koli – Ruunaa, 140 km

Het weer is afgekoeld, vandaag wordt er regen verwacht. We gaan nog verder richting Noord. In Koli bezoeken we Koli Hill, en boven op de top ligt Hotel Koli. Aangezien dit de hoogste plek in de omgeving is willen we genieten van het uitzicht en wat plaatjes schieten. Naar boven rijdend komen we erachter dat voor de top een parkeerplaats ligt en dat het laatste stuk naar boven eigenlijk met een kabelbaan gedaan moet worden. Boven is het namelijk verboden te parkeren. Toch rijden we stoer met de stoet eenden naar boven. De 1959 ribbelkap met 12pk krijgt zelfs een applaus.

We parkeren en stappen uit om wat foto's te maken totdat een Finse regelneef onze uitrustende eenden weer naar beneden wil hebben, om ons waarschijnlijk daarna uiteraard tegen vergoeding met de kabelbaan weer naar boven te willen brengen. De vraag "even een foto maken" wordt met "no" beantwoord, dan maar even gebruik maken van het feit dat je buitenlander bent en het niet gesnapt hebt... Tijdens dat de Finnen in discussie gaan met mijnheer regelneef schiet ik toch even een vergezicht vanaf Koli Hill. Dit is waarschijnlijk ook de enigste plek in Finland waar een bord met het stijgingspercentage 20% voorkomt. De weg naar boven kent zelfs haarspeldbochten.

Na Koli Hill gaan we met de hele groep eenden op de "roll on roll off" om over het meer van Koli naar Lieksa te varen. Aan boord hebben we weer een gezamenlijke maaltijd. Kosten voor de boot zijn per auto 7 en per persoon 13 Euro. De maaltijd kost eveneens 13 Euro. In Ruunaa overnachten we op Neitikoski Camping kosten daar zijn 10 Euro per tent. Hier kamperen de familie Lampila en Patteri op enige afstand bij de goede faciliteiten, op de camping is zowaar een keer geen sauna aanwezig.

Verder naar Verslag (deel 3) of naar Mosquito index.